Życie z padaczką

Niezwykle istotne jest codzienne przyjmowanie leku przepisanego przez lekarza POZ lub specjalistę zajmującego się leczeniem padaczki w celu utrzymania kontroli nad napadami padaczkowymi.

Jeśli pacjentowi udaje się kontrolować napady padaczkowe, to nie musi martwić się o ich wystąpienie, czy ich wpływ na swoje codzienne życie. Jednak napady padaczkowe mogą powodować obrażenia u pacjenta lub osób znajdujących się w jego otoczeniu, więc może zachodzić konieczność podjęcia dodatkowych działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa.

Chorowanie na padaczkę nie oznacza konieczności rezygnacji z pracy. Jednak praca na niektórych stanowiskach może nie być możliwa, a w niektórych przypadkach konieczne może być podjęcie działań zapewniających wsparcie pacjentowi.

Padaczka nie oznacza konieczności rezygnacji z podróżowania i odwiedzania nowych miejsc. Wystarczy jedynie bardziej uważnie zaplanować wyprawę i podjąć pewne kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa.

W przypadku osoby, u której rozpoznano padaczkę i przyjmującej leki przeciwpadaczkowe, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, jeżeli osoba ta przedstawi opinię lekarza neurologa

Kobiety chore na padaczkę nadal mogą zajść w ciążę i urodzić dziecko.

Zasadniczo karmienie piersią jest zalecane. Zwykle stosowanie LPP nie powoduje skutków ubocznych u dziecka, które jest karmione mlekiem matki. Padaczka i karmienie piersią nie wykluczają się, ale każdy przypadek powinien być skonsultowany z lekarzem prowadzącym.

Jeśli dziecko choruje na padaczkę, nadal może uczęszczać do zwykłej szkoły, tak jak inne dzieci. Jednak padaczka u każdej osoby jest inna, więc to do rodzica/opiekuna należy decyzja dotycząca tego, co będzie najlepsze dla dziecka w odniesieniu do jego edukacji.

Dzieci cierpiące na padaczkę są obarczone wyższym ryzykiem wystąpienia autyzmu, jednak zależność pomiędzy tymi dwiema chorobami nie jest w pełni zrozumiana i udokumentowana.