Leki stosowane w leczeniu padaczki

Stosowanie niektórych LPP w czasie ciąży nie jest odpowiednie. Jeśli pacjentka planuje ciążę lub jeśli zajdzie w ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem. Nie należy przerywać przyjmowania leku bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Więcej można dowiedzieć się z aktualnych rekomendacji Polskiego Towarzystwa Epileptologii i Polskiego Towarzystwa Ginekologii, klikając tutaj.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem prowadzącym, jeżeli rozważasz zajście w ciążę lub jesteś w ciąży.

Słowa, które są często wykorzystywane w odniesieniu do leków:

Leki przeciwpadaczkowe należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Jeśli czynnik wyzwalający napady padaczkowe jest znany i możliwe jest kontrolowanie padaczki, przyjmowanie leków może nie być konieczne, jednak należy to skonsultować z lekarzem.

Nigdy nie należy przerywać przyjmowania ani zmieniać leku bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem POZ lub specjalistą, gdyż może to doprowadzić do napadu padaczkowego o ciężkim przebiegu.

Pełną listę działań niepożądanych można znaleźć w ulotce dla pacjenta dołączonej do opakowania leku.

Działania niepożądane występują często podczas rozpoczynania przyjmowania leków przeciwpadaczkowych, jednak zasadniczo są możliwe do opanowania. Do częstych działań niepożądanych leków przeciwpadaczkowych należą:

• senność
• brak energii
• pobudzenie
• bóle głowy
• niekontrolowane trzęsienie się (drżenie)
• wypadanie włosów lub wzrost włosów w niepożądanych miejscach
• obrzęk dziąseł
• wysypki — w przypadku ich wystąpienia należy skontaktować się z lekarzem POZ lub specjalistą, gdyż mogą one oznaczać wystąpienie ciężkiej reakcji na lek
• uczucie zbliżone do upojenia alkoholowego, niestabilność, słaba koncentracja lub wymioty mogą oznaczać, że dawka jest zbyt wysoka — należy porozmawiać z lekarzem POZ lub specjalistą zajmującym się leczeniem padaczki.